Door: Angèle van Tiggelen-Ooms
“We zijn gewoon een luxe hotel voor dieren”
Wouwse Plantage – Dierenpension Hoevekestijn heeft de oorkonde ontvangen van de Stichting Dierbaar en dat is niet zo maar iets, nee, dat is vrij bijzonder want om die oorkonde te verkrijgen, moet je aan heel wat eisen voldoen. Zoals bijvoorbeeld hoe de dieren gehuisvest zitten, of de vergunningen in orde zijn, hoe het bedrijf eruit ziet en vooral hoe de kennis- en ervaringsniveau is van de ondernemer en zijn/haar medewerkers. Dat is een hele mond vol. Is het ook simpeler uit te leggen? “Ja hoor,” lachen de eigenaars Arian en Angelien Tak, “zie het maar als een hotel wat er een ster bij krijgt.”
De Stichting Dierbaar is een onafhankelijke stichting in het leven geroepen door brancheorganisatie DiBeVo. Deze organisatie heeft een aantal regels opgesteld waaraan een dierenpension moet voldoen. Dit omdat er nogal veel verschil is in pensions. Velen hebben een slechte naam en dat moest veranderen. Nu er betere regels zijn en iedereen weet waar ze zich aan moeten houden, gaat dat beter.
Vignet
Arian en Angelien zijn trots op de oorkonde. Zij zijn het eerste dierenpension in de Zuidwesthoek die het keurmerk in bezit hebben. “We hebben niet eens zoveel hoeven aan te passen,” vertelt Arian. “We hebben een jaar geleden een heel nieuw gedeelte gebouwen en dat al aangepast aan het honden- en kattenbesluit van 1999.” Het vignet komt naast de deur te hangen. Ze kijken er trots naar maar haasten zich te vertellen dat dit niet het einde is. “We blijven alert en goed zorgen voor de dieren. Bovendien blijft de Stichting ons ook toetsen. En daarnaast worden we ook steeds gecontroleerd door de dierenbescherming.”
Hobby
Arian is in 1990 begonnen met het pension. Toen nog kleinschalig. “Een uit de hand gelopen hobby,” noemt hij het. “Maar wel heel leuk als je van je hobby je beroep kunt maken en het dan zo uitgroeit.” Eerst had Arian er nog een baan naast. Inmiddels is het pension zo gegroeid dat dat niet meer kan. Ook Angelien is volledig thuis. “Van de bejaardenzorg naar de hondenzorg,” klinkt het vrolijk. Ze geniet duidelijk van haar job. Daarnaast hebben ze regelmatig stagiaires en werken ze met een weekendhulp. Dat ze altijd moeten werken als een ander vrij heeft vinden ze niet erg; ze houden van de dieren alsof ze van henzelf zijn. Arian heeft er een andere taak voor opgegeven: “Ik ben 7 jaar prins carnaval op de Pin geweest maar dat vroeg zoveel tijd dat het ten koste ging van het pension. Juist met carnaval is het bij ons weer heel druk en dan moet je er gewoon zijn.” Ook het pakwerk wat Arian doet, is veel minder geworden. Hij is er nog steeds mee bezig maar niet meer op Nederlands niveau.
Speelweides
Sinds vorig jaar hebben ze hun speelweides verdubbeld. Dat is fijn vinden beide want daar staan ze wijd en zijd om bekend, om de ruime buitenhokken. “Onze gasten komen overal vandaan, vanuit Amsterdam, Limburg en Belgie,” vertelt Arian, “We hebben nu plaats voor ruim 100 honden die allemaal binnen en ook zo buiten kunnen lopen. De vergunning voor de nieuwbouw heeft 3 jaar geduurd. Niks bijzonders volgens Arian. Dat is de procedure. Maar toen de vergunning er eenmaal was, is het ook snel gegaan. Angelien daarover: “In februari zijn we begonnen met bouwen en in mei zijn we geopend. Het was een zeer stressvolle periode maar de opening maakte alles goed. Robert Maaskant heeft het pension geopend en we hebben die dag heel veel bezoekers gehad. Alles stond vol met bloemen. Het was echt genieten.”
Katten
Naast honden vangt dierenpension Hoevekestijn ook katten op. Niet zo heel veel want een kat kan wel een weekendje alleen blijven en dus is er minder vraag naar. Er is echter ruimte voor zo’n 20 katten. Ook konijnen en papegaaien zijn welkom in het pension. Muizen en ratten en dergelijke echter niet. “Het moeten wel dieren zijn waar we zelf achter staan en waar we van kunnen genieten,” legt Arian uit. “We zijn geen liefhebbers van deze beesten dus die komen er niet in.” Met verschillende hondenrassen heeft het echtpaar geen problemen. “In tegenstelling tot veel pensions zijn bij ons alle rassen welkom. Daar maken we geen onderscheid in,” verklaart Arian.